Herkenning

De Bruine soldaatboktor is een zeer kleine tot kleine (4-7 mm) boktor met een relatief lang borststuk met een stompe zijdoorn. Het borststuk is veel smaller dan het achterlijf. De kevers zijn vrij egaal roodbruin gekleurd. De dijen van de poten zijn enigszins verdikt. De dekschilden, het borststuk en de poten zijn bezet met lichte, witgele haartjes. De vrouwtjes hebben een forser postuur en naar verhouding kortere sprieten dan de mannetjes.

Gelijkende soorten

De Bruine soldaatboktor lijkt sterk op de veel zeldzamere Rode soldaatboktor (Obrium cantharinum). Deze soort is echter iets groter en duidelijker rood gekleurd. Bij de Bruine soldaatboktor is de afstand tussen de ogen ongeveer gelijk of groter dan breedte van één oog. Bij de Rode soldaatboktor is die afstand kleiner dan de breedte van één oog. Verder zijn de poten bij de Rode soldaatboktor meestal duidelijk donkerder van kleur dan de rest van het lichaam, terwijl de kleur van de poten van Bruine soldaatboktorren niet veel afwijkt van de kleur van de rest van het lichaam.

Verwarring is ook mogelijk met de Mandenboktor (Gracilia minuta). Het eenvoudigste verschil is de breedte van het borststuk, dat bij de Mandenboktor ongeveer even breed is dan het achterlijf. Het borststuk bij de twee soorten soldaatboktorren is duidelijk smaller van het achterlijf. Tevens heeft de Mandenboktor geen doorn op het borststuk.

Levenswijze

De larven van de Bruine soldaatboktor leven vooral in dode, droge twijgen en takken in boomkronen en in dunne stammen. Ze knagen oppervlakkige, meanderende gangen in het spinthout die naarmate de larven groeien breder worden. De verpopping vindt in het voorjaar in het hout plaats waar ze een poppenwieg knagen die met een prop van spaanders wordt afgesloten. De ontwikkeling van de larven duurt één jaar (KLAUSNITZER et al., 2016b).

De imago’s zijn overdag actief en verblijven waarschijnlijk vooral op de potentiële broedbomen of op bloemen van struiken en kruiden waar ze foerageren.